سنجش رضامندی روستاییان از شرکتهای تعاونی روستایی استان کرمانشاه
چکیده
با توجه به افزایش جمعیت، کاهش منابع و امکانات و نیز پیدایش نیازهای اجتماعی و اقتصادی جدید در کشورهای در حال رشد نظیر ایران، تحقق اهداف توسعه روستایی و برخورداری روستاییان از معیشت پایدار، بدون توجه به مقولۀ تعاون روستایی و بهبود وضعیت آن میسر نخواهد شد. در این راستا واکاوی نقاط قوت و ضعف شرکتهای تعاونی روستایی به عنوان یک نهاد با سابقه را میتوان از جمله راهکارهای اصلی در فرایند توسعه روستایی دانست. بر این اساس، هدف کلی از پژوهش توصیفی– همبستگی حاضر سنجش رضامندی روستاییان از شرکتهای تعاونی روستایی است. جامعه آماری تحقیق حاضر را روستاییان عضو شرکتهای تعاونی روستایی در 5 شهرستان استان کرمانشاه (اسلامآباد غرب، جوانرود، سنقر و کلیایی، روانسر و کرمانشاه) تشکیل دادهاند. برای انتخاب نمونههای مورد مطالعه از روش نمونهگیری طبقهای تناسبی استفاده شده و 38 شرکت تعاونی روستایی مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها از پرسشنامهای محقق ساخته استفاده گردیده که روایی آن توسط پانل متخصصان تأیید و پایایی تمام بخش‌های آن بالای 7/0 گزارش گردید. نتایج نشان میدهد که حدود 21 درصد از روستائیان، از شرکت تعاونی روستایی محل خود رضایت کامل داشته و 79 درصد آنان از عضویت در شرکت ابراز نارضایتی نمودهاند. همچنین متغیرهای مستقلی نظیر احساس مسئولیت مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره در قبال دارایی و اموال شرکت، تبعیض و بیعدالتی در ارائه خدمات، ارائه به موقع کالاها و خدمات توسط شرکت، نبود حسابرسیهای زمانمند و عدم اطلاع‌رسانی عملکرد شرکت، تحویل به موقع بهای محصولات کشاورزی به کشاورزان و هماهنگی بین مسئولین شرکتها با روستاییان به ویژه شوراهای اسلامی، به عنوان عوامل مؤثر بر رضامندی روستاییان از شرکتهای تعاونی روستایی شناخته شدند.
)