استادیار منابع طبیعی و آبخیزداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان، سیرجان، ایران
چکیده
خشکسالی یک پدیده آب و هوایی است که احتمال وقوع این پدیده در همهی نقاط کره زمین و با هر شرایط اقلیمی وجود دارد. پدیده خشکسالی یکی از مهمترین بلایای طبیعی است که بسیاری از کشورها را تحت تأثیر خود قرار داده و باعث بروز بسیاری مشکلات از جمله اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی شده است. بر این اساس سیستمهای پایش در تدوین طرحهای مقابله با خشکسالی و مدیریت آن از اهمیت زیادی برخوردار است. آگاهی از وضعیت خشکسالی، با پیشبینی و پهنهبندی شدت خشکسالی میتواند خطر زیانهای ناشی از این پدیده را تا حد قابل توجهی کاهش دهد. در این تحقیق استان کرمان به عنوان منطقه مطالعاتی انتخاب شد. هدف از این پژوهش ارزیابی دقت روشهای کریجینگ، کوکریجینگ و معکوس فاصله در تهیهی نقشههای شدت خشکسالی رخ داده در استان کرمان با استفاده از شاخص دهکها میباشد. بدین منظور 44 ایستگاه هواشناسی که دارای آمار بلندمدت و پایه زمانی مشترک 20 ساله بودند، انتخاب گردیدند. سپس شاخصخشکسالی دهکها برای دوره آماری محاسبه گردید. نقشههای پهنهبندی خشکسالی برای سالهای 1367، 1372، 1378، 1379، 1381 و 1384 با استفاده از سه روش کریجینگ، کوکریجینگ و معکوس فاصله تولید شد. جهت تعیین کارآیی هر یک از این روشها از RMSE استفاده شد. از بین سه روش پهنهبندی، روش کریجینگ و کوکریجینگ به دلیل داشتن خطای RMSE پایینتر به عنوان مناسبترین روشها انتخاب گردیدند. نتایج این پژوهش نشان داد که شدیدترین خشکسالیها در سالهای 1378 و 1379 به وقوع پیوسته است.
بهشتی راد, مسعود. (1393). پایش و پیش بینی خشکسالی در استان کرمان با استفاده از شاخص DI و پهنه بندی آن با روشهای زمین آماری. فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای, 4(شماره 16), 149-158.
MLA
مسعود بهشتی راد. "پایش و پیش بینی خشکسالی در استان کرمان با استفاده از شاخص DI و پهنه بندی آن با روشهای زمین آماری". فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای, 4, شماره 16, 1393, 149-158.
HARVARD
بهشتی راد, مسعود. (1393). 'پایش و پیش بینی خشکسالی در استان کرمان با استفاده از شاخص DI و پهنه بندی آن با روشهای زمین آماری', فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای, 4(شماره 16), pp. 149-158.
VANCOUVER
بهشتی راد, مسعود. پایش و پیش بینی خشکسالی در استان کرمان با استفاده از شاخص DI و پهنه بندی آن با روشهای زمین آماری. فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای, 1393; 4(شماره 16): 149-158.