میزان توان و توزیع فضایی سرمایه های ارسالی مهاجران بین الملل در بخش بهداشت و درمان (مطالعه موردی: سکونتگاه‌های روستایی شهرستان لامرد)

نویسندگان

1 استاد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

2 دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

3 استادیار محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران، ایران

4 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

     امروزه از سرمایه­های ارسالی مهاجران بین­المللی به عنوان یکی از ابعاد مالی و سرمایه­گذاری در کشورهای در حال توسعه نام می­برند. در بُعد عمومی، سرمایه­های ارسالی مهاجران عمدتاً در بخش­های کالبدی، فرهنگی- اجتماعی، اقتصادی، آموزشی و بهداشت و درمان سرمایه­گذاری می­گردند. در شهرستان لامرد به عنوان محدوده پژوهش، اینگونه سرمایه­گذاری­ها در بخش­های مختلف و از جمله در بخش بهداشت و درمان هزینه شده است. اینکه اینگونه سرمایه­ها به چه میزان و با چه الگوی توزیعی در سطح بخش­های سیاسی و اداری برای دسترسی به تأسیسات بهداشت و درمان هزینه گردیده­اند، از مسائل عمده پژوهش به حساب می­آید. از این­رو پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به ارزیابی توزیع فضایی سرمایه­های ارسالی مهاجران در بخش بهداشت و درمان شهرستان لامرد پرداخته است. نتایج مطالعات اسنادی و اکتشافی حاکی از 88 اقدام عمرانی شامل ساخت انواع مراکز بهداشتی و درمانی و تأسیسات و تجهیزات پشتیبان این بخش است. برآورد اعتباری این اقدامات بر قیمت پایه سال 1391 بیش از 410 میلیارد ریال بوده است. تحلیل فضایی میزان دریافت سرمایه های ارسالی مهاجران در چهار بخش مرکزی، اشکنان، علامرودشت و چاه­ورز نشان می­دهد که مدیریت عرصه­های جغرافیایی در توزیع سرمایه­های ارسالی مهاجران وجود نداشته است. بر اساس استانداردهای پیشنهادی برای خدمات بهداشت و درمان، توزیع فضایی خدمات پایه (خانه­های بهداشت و مراکز بهداشت و درمان) از وضعیت مناسب برخوردار و توزیع فضایی خدمات تخصصی (بیمارستان، درمانگاه و مجتمع­های خدمات درمانی) شاهد عرصه­های دارای توان بالاتر از میزان جمعیت و کاملاً برخوردار (مرکزی و اشکنان) برخوردار (علامرودشت) و  محروم (چاه ورز) را نشان می­دهد.

کلیدواژه‌ها