1
استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
2
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
چکیده
پیوندهای روستایی- شهری در واقع به واسطه مجموعهای از جریانها مشخص میگردد. اینگونه جریانها از جمله عبارتند از جریان افراد، فناوری، سرمایه، منابع و دادهها. توجه به شهرهای کوچک و روستاشهرها در برنامهریزیهای توسعه از دهه1970م. مورد توجه قرار گرفت. در این پژوهش، علاوه بر تبیین جایگاه روستا-شهرها در نظام سلسله مراتبی به ذکر توانها و محدودیتهای موجود در سطح دهستان و روستاشهر پرداخته و جنبههای مثبت و منفی آن بررسی شده است. این پژوهش از نظر نوع کاربردی، از نظر درجه نظارت و کنترل میدانی و از نظر ماهیت و روش به صورت توصیفی- تحلیلی میباشد. جامعه آماری پژوهش روستاهای واقع در دهستان زرینه رود میباشد. این دهستان در سال 1390 دارای 28 روستای دارای سکنه، 3946 خانوار و 15160 نفر جمعیت میباشد. طبق فرمول کوکران تعداد نمونه لازم جهت تکمیل پرسشنامه 245 خانوار محاسبه شد. جهت تکمیل پرسشنامه در سطح روستا از روش نمونهگیری تصادفی ساده استفاده شد، تا اصل فرصت برابر برای تمامی خانوارها فراهم باشد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون T تک نمونهای) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد، بیشترین اثرات روستا - شهر در محدوده مورد مطالعه در بعد اجتماعی -فرهنگی بوده و روستا- شهر زرینه رود تعادل بخشی منطقهای را در محدوده مورد مطالعه به همراه نداشته است.
محمدی یگانه, بهروز, & حسین زاده, اکبر. (1392). نقش عملکردی روستا- شهرها در توسعه روستاهای پیرامونی مورد مطالعه: شهر زرین رود، شهرستان خدابنده. فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای, 3(11), 55-64.
MLA
بهروز محمدی یگانه; اکبر حسین زاده. "نقش عملکردی روستا- شهرها در توسعه روستاهای پیرامونی مورد مطالعه: شهر زرین رود، شهرستان خدابنده". فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای, 3, 11, 1392, 55-64.
HARVARD
محمدی یگانه, بهروز, حسین زاده, اکبر. (1392). 'نقش عملکردی روستا- شهرها در توسعه روستاهای پیرامونی مورد مطالعه: شهر زرین رود، شهرستان خدابنده', فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای, 3(11), pp. 55-64.
VANCOUVER
محمدی یگانه, بهروز, حسین زاده, اکبر. نقش عملکردی روستا- شهرها در توسعه روستاهای پیرامونی مورد مطالعه: شهر زرین رود، شهرستان خدابنده. فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای, 1392; 3(11): 55-64.